“…Píratar berjast fyrir styttingu vinnuvikunnar, afnámi ósanngjarnar skerðingar, og félagslegu réttlæti. Því til að vera þátttakendur þarf fólk að hafa tækifæri og tíma. Tækifæri til þátttöku verða ekki raunveruleg fyrr en að grunnþörfum fólks er mætt og þau tryggð.
Á meðan að fjöldi fólks þarf daglega að hafa áhyggjur af því að fæða, klæða, og hýsa sig og sína nánustu þá hefur fólk mjög takmarkaða getu til að taka þátt í samfélaginu.”
– Úr stefnuræðu Halldóru Mogensen

Nákvæmlega þetta er það sem ég hafði að leiðarljósi þegar ég skrifaði drög að velferðarstefnu Pírata í Reykjavík enda er fyrsta greinin þar svohljóðandi: “Grunnforsenda þess að fólk geti nýtt borgaraleg og lýðræðisleg réttindi sín er að það hafi fullt aðgengi að samfélaginu.”
Píratar berjast fyrir auknu og bættu lýðræði á öllum vígstöðvum. Barátta gegn fátækt í öllum hennar birtingarmyndum, hver svo sem orsökin er fyrir henni, er einn af lykilþáttum bætts lýðræðis.